مفهوم صدق نزد ویتگنشتاین

این مقاله به بررسی تلقی ویتگنشتاین از مفهوم صدق می پردازد و می­کوشد نشان دهد که برخلاف تفسیر رایج، ویتگنشتاین متقدم و متاخر دارای برداشتی یکسان از مفهوم صدق است. بنا بر آنچه خواهد آمد ویتگنشتاین در سراسر کار فلسفی خویش، «صدق»  را مفهومی زائد می­دانست و به همین دلیل از به دست دادن نظریه­ای در باره صدق  خودداری کرد. در پایان نشان خواهیم داد که لازمه منطقی امتناع از صورتبندی نظری در باره «صدق»  درغلتیدن در غیر­واقع­گرایی نیست و ویتگنشتاین همچنان قائل به رهیافتی واقع­گرایانه در باب صدق است.  

کلیدواژه ها:

صدق ، نظریه ویتگنشتاین ، نظریه زائد بودن ، نشانه بیان ، واقع گرایی ، فرگه ، راسل