بررسی کاهش حجم لجن های بیولوژیکی در تصفیه خانه های شهری و صنعتی

پیش گیری از ایجاد فاضلاب همواره امکانپذیر نیست. بنابراین باید از روشهایی استفاده شود که ضمن جلوگیری از آلوده شدن آبها، میزان انتشار آن در محیط زیست کاهش یابد. این روشها شامل کاهش حجم فاضلاب ،بازگرداندن ،بازیافت و استفاده مجدد از فاضلاب می باشد.در نتیجه تصفیه بیولوژیکی فاضلاب همواره لجن مازاد تولید می شود ،که هزینه تصفیه و دفع آن تقریبا نیمی از کل هزینه بهره برداری از تصفیه خانه تخمین زده می شود. در این مقاله با توجه به سه استراتژی اصلی (کاهش لجن در قسمت خط لوله فاضلاب،کاهش لجن در قسمت تولید لجن، کاهش لجن در قسمت دفع نهایی لجن) مروری بر روشهای کاهش لجن می شود. استراتژی اول،کاهش تولید لجن در قسمت خط لوله فاضلاب در حقیقت کاهش تولید لجن بوسیله کاهش ضریب تولید بیومس می باشدکه شامل روشهای زوال تدریجی- رشد پنهان، متابولیسم جفت نشده، متابولیسم نگهداشته شده، شکار باکتری و تصفیه بی هوازی/هوازی می باشد. هدف این مقاله ارائه و بررسی روشهای رایج کاهش لجن در قسمت خط لوله فاضلاب در فرایندهای تصفیه فاضلاب می باشد.

کلیدواژه ها:

تصفیه بیولوژیکی ، کاهش تولید لجن ، زوال تدریجی_رشدپنهان ، متابولیسم نگهداشته شده(حفاظت شده) ، متابولیسم جفت نشده