اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی زنان افسرده

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی زنان افسرده انجام شده است. روش پژوهشحاضر نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان افسرده مراجعهکننده به مراکز مشاوره ای شهر بابل در سال ۱۴۰۰ بود؛ سپس از این جامعه با روش نمونهگیری در دسترس به تعداد ۳۰ نفرانتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵ نفر و کنترل ۱۵ نفر قرار داده شدند؛ پرسشنامه به کار برده شده برایجمعآوری دادهها، پرسشنامه کیفیت زندگی ۳۶ سوالی بود. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت ۸ هفته، هر هفته در یک جلسهدرمان ۹۰ - ۶۰ دقیقهای درمان شناختی رفتاری را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. یافتههانشان داد نمرات کیفیت زندگی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش افزایش پیدا کرده است. بنابراین درمانشناختی رفتاری بر کیفیت زندگی زنان افسرده تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، کیفیت زندگی ، زنان افسرده.