اثر سطوح مختلف صمغ گوار و آنزیم بتا ماناناز بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم دامی، دوره: 32، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 254
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ANIMAL-32-1_003
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1401
چکیده مقاله:
زمینه مطالعاتی: صمغ گوار یک ترکیب گالاکتومانانی بوده و در مقادیر زیاد، ضدمغذی و در مقادیر کم در جیره می تواند خاصیت پری بیوتیکی داشته باشد، آنزیم بتاماناناز با کاهش وزن مولکولی این ترکیب حالت ضد مغذی بودن آن را تعدیل می کند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر سطوح مختلف صمغ استخراج شده دانه گوار و آنزیم بتاماناناز بر عملکرد، جمعیت میکروبی و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی سویه راس ۳۰۸ است. روش کار: این تحقیق با استفاده از ۳۱۲ قطعه جوجه گوشتی سویه راس ۳۰۸، به صورت طرح کاملا تصادفی با شش تیمار،چهار تکرار و سیزده قطعه جوجه در هر تکرار به مدت ۴۲ روز انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ۱) جیره شاهد بر پایه ذرت-کنجاله سویا ۲) جیره شاهد به همراه پروبیوتیک فرمکتو (۱۸/۰ درصد) ۳) جیره شاهد به همراه ۳۵/۰ درصد صمغ گوار ۴) جیره شاهد+ به همراه ۷۰/۰ درصد صمغ گوار ۵) جیره شاهد به همراه ۳۵/۰ درصد صمغ گوار و ۰۵/۰ درصد آنزیم بتاماناناز ۶) جیره شاهد به همراه ۷۰/۰ درصد صمغ گوار و ۰۵/۰ درصد آنزیم بتاماناناز ، بودند . نتایج: نتایج آزمایش نشان داد که تیمار های آزمایشی اثر معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی داشتند (۰۵/۰ P<)، به طوری که کمترین ضریب تبدیل مربوط به تیمار ۵، و بالاترین ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار حاوی صمغ زیاد بود. در این آزمایش مشخص گردید که تیمارهای مختلف آزمایشی از نظر تیتر آنتی بادی علیه سلول قرمز خون گوسفند تفاوت معنی داری نداشتند (۰۵/۰< P). اثر جیره های آزمایشی بر جمعیت میکروبی ژژنوم و ایلئوم معنی دار بود (۰۵/۰ P<)، به نحوی که بیشترین تعداد لاکتوباسیل در ژژنوم در تیمار ۶ و کمترین تعداد آن در تیمار ۴ و نیز بیشترین تعداد لاکتوباسیل ایلئوم در تیمار ۶ و کمترین آن مربوط به تیمار شاهد بود. نتیجه گیری کلی: به طور خلاصه افزودن صمغ گوار و آنزیم بتاماناز به جیره بر عملکرد و پاسخ های ایمنی جوجه های گوشتی در مقایسه با شاهد، اثر نداشت، با این وجود، افزودن صمغ همراه با آنزیم، جمعیت میکروبی لاکتوباسیل های ژژنوم و ایلئوم را افزایش داد و بدین جهت می-توان آن را توصیه کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فریبا اسدی سیاه چقائی
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
محمد اکبری قرائی
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایران
صیفعلی ورمقانی
استادیار بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایلام ، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی،ایلام، ایران
کامران طاهرپور
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایران
محمد شمس الهی
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :