جان: در ادبیات پهلوی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 335
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LLCSCONF11_059
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1401
چکیده مقاله:
جان: یکی از اصطلاحات مهم فلسفی و کلامی در ادبیات پهلوی است و از آن به عنوان عنصری مینوی در ترکیب انسان یاد می شود. این اصطلاح اهمیت خود را در ادبیات فارسی حفظ کرده است؛ اما اصطلاح «جان» در متون فارسی، گاه در معنای دقیق و متمایز خود به کاررفته است و گاه به جای اصطلاح آمده است و معنی و کاربرد این دو اصطلاح با یکدیگر خلط شده است. برخی از پژوهشگران بر این باوراندکه ریشه خلط و جابجایی این دو اصطلاح را باید در ادبیات پهلوی جستجو کرد. این پژوهش با تکیه برشواهد متنی و روشی تطبیقی می کوشد به این پرسش پاسخ دهد که آیا ریشه این تشتت کاربرد را اساساباید در ادبیات پهلوی جستجو کرد یا در ادبیات فارسی؟
نویسندگان
محمود جعفری دهقی
استاد گروه فرهنگ و زبان های باستانی دانشگاه تهران
امین شایسته دوست
پژوهشگر مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش های ایرانی و اسلامی)