نگاهی دیگر به نثر و سبک داستان نویسی صادق هدایت

صادق هدایت یکی از برجسته ترین نویسندگان معاصر است، یک نویسندە جهانی و مشهورترین داستان نویس ایران است . آثار داستانی او را می توان در چهار گروه جای داد: روان داستان ها، داستان های رئالیستی محض، طنز و آثار ناسیونالیستی. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به بررسی بررسی نثر و داستان نویسی صادق هدایت پرداختیم.آنچه از این بررسی به دست آمد، این است که این هدایت در داستان هایشان اوضاع جامعه خود را به خوبی و روشنی نقد کرده و به تصویر کشیده اند. درون مایه ها و مضامین این آثار به وجود ناعدالتی در جامعه به خاطر نظام طبقاتی و فقر و فساد حاکم بر جامعه اشاره دارد. داستان های مورد بحث از نویسنده، از نظر ساختار و بافت به گونه ای هستند که اکثر عناصر داستانی (شخصیت، زاویه ی دید، صحنه، توصیفات ظاهری و باطنی، درون مایه، گفت وگو، پیرنگ و سبک) در آن ها قابل تحلیل و ارزیابی است، در واقع، ارائه ی این عناصر در هر دو اثر به خوبی انجام گرفته و دایره ی مخاطبان این آثار را گسترش داده است؛ البته آنچه در این داستان ها مورد توجه است، مضامین و درون مایه و اهداف تربیتی است و عناصر داستانی نیز به میزانی که بتوانند آن اهداف را تامین می کنند.شخصیت پردازی در داستان های مذکور اغلب به صورت غیرمستقیم از طریق گفتوگو و و توصیفات ظاهر و باطن و بیان اعمال شخصیت های داستان، صورت گرفته است .هدایت در داستان های خود از زاویه دید اول شخص ، دوم شخص و سوم شخص (دانای کل) بهره جسته است .همچنین تاثیرپذیری از مکاتب بزرگی چون سوررئالیسم، رمانتیسیم و ...از دیگر مشخصه های داستان مورد بحث از نویسنده است که این امر جایگاهشان را در میان ادبیان جهان بس والا ساخته است.شایان ذکر است که سبک نوشتاری خوب و استفاده از زبان عامیانه و بکارگیری آرایه های ادبی در این آثار باعث زیبا شدن هر چه تمام تر این داستان ها و نیز سبب گسترش خوانندگان این آثار شده است

کلیدواژه ها:

سبک ، ادبی مکاتب ادبی ، تجدد ، نثر ، داستان نویسی صادق هدایت