دست یابی به الگو طراحی محیط های آموزش معماری با رویکرد انعطاف پذیر
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 207
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ACUC16_035
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1401
چکیده مقاله:
در سال های اخیر با توجه به رشد روز افزون و وسعت تغییرات روش های آموزشی ،سازگار نمودن بستر یادگیری با تمای جوانب نیازهای یادگیرنده ،در کانون توجه متخصصین آموزش قرار گرفته است. چرا که محیط فیزیکی به سبب ساختار خود میتواند تعاملات و در پی آن فرایند یادگیری را تقویت و یا تضعیف نماید.از آنجا که " تعاملات مداوم انسان ها با یکدیگر و با منابع محیطی " و الگوی "یادگیرنده_محوری" ، جوهره نظام های آموزشی جهان امروز و فردا را شکل می بخشد، این اعتقاد وجود دارد که رویکردهای جدید ،نیازمند حرکت ،کار گروهی و پویایی دانشجویان است.از این رو تعریف نیازها وچگونگی سازماندهی بستری که چنین نحوه ی یادگیری ،در آن قابلیت ظهور داشته باشد،از اهمیت ویژه ای برخوردار است . همچنین در کشور ما متاسفانه به رغم استقبال زیاد از هنر و مباحث هنری اما فضاهای آموزشی شایسته و در شان آن وجود ندارد، بر خلاف بسیاری از رشته های تحصیلی هنر از انعطاف پذیری و پویایی بسیاری برخوردار است و این مسئله سبب میگردد تا فضای آموزشی آن مطلوبتر، پویاتر و منعطف تر باشد.بنابراین نیازمند نظام آموزشی انعطاف پذیر است که بتواند همگام با آموزش فضاهایی خلق کند تا معیارها و فرهنگ هنر و معماری سنتی ایرانی و اسلامی را توسعه و بهبود بخشد.تحقیق حاضر به منظور پاسخگویی به تحولات گسترده روشهای آموزشی نظام موجود، ضرورت بهره گیری از عامل انعطاف پذیری در محیطهای یادگیری رامورد تاکید قرار داده و در این رابطه برخی از راهکارهای انعطاف پذیر نمودن یک محیط یادگیری، قابلیت و مزیتهای این عامل ارائه میگردد .این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که چگونه فضاهای آموزش معماری میتواند بر کیفیت آموزش معماری ایرانی موثرباشد؟و این فرض مطرح می شود که فضا و محیط یادگیری رابطه مستقیم با کیفیت آموزش و یادگیری دانشجویان دارد.این تحقیق به روش تحلیل اسنادی صورت گرفته است که با استغاده از روش تئوری به مطالعه نظام سنتی آموزش معماری ایران پرداخته و راهکارهای طراحی فضاهای آموزش (دانشگاه)همگام با معیار ها و فرهنگ و هنر اسلامی و ایرانی ارائه میگرد.یافته های پژوهش نشان میدهد محیط یادگیری انعطاف پذیر قابل تشبیه به صحنه تئاتر است،به گونه ای که معلم و شاگرد آن بازیگردان و بازیگران آن هستند و آنها تعریف کننده چکونگی استفاده از فضا می باشند از این رو یادگیری که در این بازی اتفاق می افتد در تناسب با نیازهای یادگیرنده ، موضوع در حال یادگیری و ابزار در حال استفاده می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمانه محمدرضا
دانشجو دکتری معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس,ایران
احمد میرزاکوچک خوشنویس
هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری, ایران