شناسایی و اولویت بندی الگوهای ارزیابی خط مشی عمومی

ارزیابی خط مشی، کارکردهای ضروری و متنوعی در عرصه حاکمیت و مدیریت دولتی دارد؛ اما علی رغم اهمیت، محققین ایرانی در این حوزه کمتر به تحقیق پرداخته اند. لذا، با الگوهای ارزیابی خط مشی آشنایی کمتری وجود دارد. پژوهش حاضر، با توجه به شکاف دانشی موجود و اهمیت کاربردی آن، در پی پاسخ به این سوال اساسی است که «معیار مطلوبیت یک الگوی ارزیابی چیست و از میان الگوهای رایج کدام یک مطلوب ترند؟» بر این اساس، محققین به منظور احصاء معیارهای مطلوبیت و بهینگی الگوها، هجده الگوی رایج ارزیابی خط مشی  را در معرض دید خبرگان نمونه پژوهش قرار دادند تا معرفتی نو و نسبتا جامع از الگوهای یادشده ایجاد کنند. در این پژوهش نظرات ۱۶ نفر از خبرگان اجرایی و دانشگاهی حوزه ارزیابی خط مشی با استفاده از روش دلفی جمع آوری، ترکیب و همگرا شد، سپس برای رتبه بندی الگوهای ارزیابی، نظرات آنان از جهت میزان انطباق با شاخص های مطروحه با تکنیک تاپسیس پردازش شد. در نهایت با توجه به زیست بوم خط مشی گذاری در ایران و فارغ از شرایط و اقتضائات موضوعی، مشخص گردید که الگوی ترکیبی «ارزیابی مطلوبیت گرا» بیشترین امتیاز و الگوی روش محور «ارزیابی حسابرسی نتایج»، کمترین امتیاز را برای ارزیابی خط مشی های عمومی از دید خبرگان نمونه پژوهش دارا هستند.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارزیابی ، خط مشی عمومی ، سنجش برتری ، رتبه بندی ، روش دلفی ، تکنیک تاپسیس