روش های مقاوم سازی و طراحی سازه ها در مقابل بحران زلزله

با توجه به این که کشور ما در پهنه لرزه خیز قرار گرفته اکثر شهرهای کشور و به خصوص شهرهای پر جمعیت در مناطق با لرزه خیزی زیاد و اغلب بر روی گسل قرارگرفته اند که وقوع زمین لرزه های مهیبی همچون طبس، ناغان، منجیل، اردبیل، بم و ... گواه بر این می باشند. مطابق مبحث ششم مقررات ملی ساختمان، محاسبه سازه های ساختمانی در برابر نیروهای جانبی باد و زلزله به تفکیک انجام می گردد و در هر بخش از سازه اثر هر یک که بیشتر باشد، ملاک محاسبات قرار می گیرد. اکثر سازه هایی که در این شهرها طراحی و اجرا می شوند اغلب با روش های استاتیکی معادل محاسبه می شوند. بنابراین لازم است تا آیین نامه هایی که در ارتباط با نیروهای لرزه ای می باشند با احتیاط و دقت بیشتری بامسئله برخورد کنند. در این میان که شرایط قرارگیری شهرها به افت جریان هوا و جمع آلاینده های هوا منجر می شود، اگر بلندمرتبه سازی را که خود به مثابه مانعی در برابر تهویه هوا قرار دارند نیز بیافزاییم، باید گفت، این ماجرا تا حدود زیادی می تواند قدرت خود پالایی را از آنچه که هست، ضعیف تر کند. در نتیجه می توان گفت آسیب پذیری شهر هادر برابر زلزله، امروزه یکی از رویکردهای مورد توجه مدیریت بحران پرداختن به مسئله ایمن سازی شهرها و انجام اقدامات پیشگیرانه به منظور کاهش آسیب های ناشی از زلزله است. معرفی روش هایی جهت بررسی آسیب پذیری سازه ها، از جمله ی این اقدامات است.مطالعات پیرامون آسیب پذیری سازه، منجر به تشخیص یکی از موارد عدم نیاز به تقویت سازه، نیاز به تقویت سازه و سزاوار بودن تخریب سازه می شود.

کلیدواژه ها:

سازه چادری ، فن آوری ، معماری سبز ، رویکرد زیست محیطی