ارزیابی آسیب پذیری مساکن شهری و بافت شهری در برابر زلزله

خلاصه برنامه ریزی شهری نقش عمده ای در کاهش آسیب پذیری شهر در برابر زلزله دارد و در میان سطوح گوناگون برنامه ریزی کالبدی شهر؛ کاربری اراضی، شبکه های ارتباطی، زیرساخت های شهری، توزیع متناسب جمعیت در شهر، قدمت و کیفیت ابنیه، نوع مصالح ازجمله عوامل مهمی هستند که نقش مهمی در کاهش اثرات و تبعات ناشی از زلزله دارند. زلزله پدیده ای است طبیعی که بی توجهی به آن خسارات جبران ناپذیری به دنبال خواهد?داشت.وقوع زلزله های شدید بشر را بر آن داشته است که در فکر تدوین یک برنامه زیربنایی برای کاهش خطرات و آسیب های ناشی از آن باشد. شهر تهران به عنوان یکی از شهرهای مهم ایران به واسطه قرار گرفتن چندین گسل فعال در اطراف و درون آن از ریسک بالایی در برابر خطر زلزله برخوردار است، براین اساس بررسی های مریوط به آسیب پذیری لرزه ای این شهر یکی از ضروریات مدیریت شهری تهران است و نیز این ضرورت به طور جدی احساس می شود که با ایجاد یک مدل مناسب و بکارگیری انواع داده های مکانی و غیر مکانی و انجام تحلیل های مربوط در سیستم های اطلاعات جغرافیایی و سیستم های تصمیم گیری چند معیاره، بتوان به ارزیابی و تحلیل آسیب پذیری شهر تهران در برابر زلزله کمک نموده و در کنار کسب آمادگی های لازم در برابر این خطر طبیعی، در یک فرآیند سیستماتیک به مدیریت بحران های ناشی از سوانح طبیعی پرداخت.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: ارزیابی ، آسیب پذیری ، مساکن شهری ، بافت شهری ، زلزله.