جایگاه هنرمندان زن نقاش در عرصه تاریخ هنر ایران

هنر در ایران، خاصه روند هنر نگارگری تا نقاشی معاصر بر اساس شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و در ارتباط مستقیم با نظام حکومتی دستخوش تغییر و تحولات گوناگونی  شده است. زنان نیز به مثابه عضوی از این فضا در ادوار مختلف جایگاه و شان و منزلت متفاوتی را تجربه میکنند. هدف از پژوهش حاضر تعیین جایگاه و موقعیت زنان هنرمند نقاش در تاریخ هنر ایران به­ویژه پس از انقلاب مشروطه و شکل­گیری جنبش آزادیخواهانه زنان تا به امروز است. این پژوهش با روش توصیفی تاریخی و تحلیلی محتوایی و استناد به منابع موجود کتابخانه­ای صورت گرفته است. در راستای مطالعات صورت گرفته می­توان استنباط کرد که نقاشان زن پس از دگرگونی­های اجتماعی از دوره صفویه به بعد و انقلابات صورت گرفته در دوره قاجار فضای مناسبی برای تعلیم یافتند. از آن پس توانستند به عنوان هنرمند مستقل در فضای هنر ایران خود را مطرح کنند. با گذر زمان و شکل­گیری جنبش­های مدنی و تحقق آزادی­های اجتماعی این نقش پررنگ­تر شد، به گونه ای که امروزه نقاشان زن در فضای هنر معاصر ایران دارای پایگاه مستقلی هستند.  

کلیدواژه ها:

زنان نقاش ، نقاشان زن معاصر ، هنر زنان ، تاریخ هنر ایران