تاثیر هیومیک اسید و تنش خشکی بر برخی پارامترهای فتوسنتزی در سهمرحله رشد گیاه عدس

تاثیرات مخرب استفاده از انواع کود شیمیایی در محی زیست و همچنین تک بعدی بودن این کودها موجب روی آوردن کشور های پیشرفته به سمت انواع کود آلی و بخصوص اسید هیومیک شده است. استفاده از این نوع کود کشاورزی موجب افزایش تجمع مواد آلی خاک شده و ویژگی های فوق العاده ای د گیاهان شد. به همین منظور در این خصوص آزمایشی با هدف اثر اسید هیومیک بر شاخص های فتوسنتزی در مراحل فنولوژیک گیاه عدس تحت تنش خشکی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار به اجراء درآمد. عوامل مورد بررسی شامل تیمارهای مختلف کمپوست و خاک با ۵ سطح ۱۰۰:۰)، ۹۵:۵، ۸۵:۱۵، ۷۵:۲۵ و ۶۵:۳۵ درصد وزنی) و تنش خشکی با ۳ سطح شامل ۱۰۰، ۷۵ و ۵۰ درصد ظرفیت زراعی (بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید) در نظر گرفته شد. نتایج در مرحله گیاهچه ای نشان داد که در شرای تنش ملایم، افزودن اسید هیومیک به خاک در سطح ۲۵ و ۳۵ درصد وزنی منجر به افزایش معنی دار محتوای کلروفیل ، فتوسنتز ، تعرق و عملکرد فتوسیستم در مقایسه با شاهد شد، اما در شرای تنش شدید سطح ۳۵ درصد وزنی در مقایسه با دیگر سطوح افزایش معنی داری داشت. در مرحله گلدهی سطوح ۲۵ و ۳۵ درصد هیومیک در شرای عدم تنش و تنش ملایم در مقایسه با سطح شاهد منجر به افزایش معنی دار تمامی شاخص های مورد بررسی گردید. در نهایت می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که اسید هیومیک باعث کاهش اثرات منفی تنش خشکی نسبت به گیاه عدس خواهد شد.

کلیدواژه ها:

اسید هیومیک ، تعرق ، کلروفیل ، تنش خشکی ، عدس