برآورد تبخیر و تعرق واقعی و بهره وری آب گندم با استفاده از الگوریتم سبال و تصاویر ماهواره ای لندست ۵ دردشت قزوین

بخش کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب شناخته شده است. با توجه به محدودیت منابع آب لازم است اصلاح بهره­وری آب در این بخش صورت گرفته و مفهوم بهره­وری آب در بخش کشاورزی در بین سیاستگذاران بخش آب و غذا در سطح وسیع و در حوضه آبریز دشت ها مورد توجه قرار گیرد. سنجش از دور ابزاری است که در دهه­های اخیر در ارزیابی و مدیریت آب و خاک مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق نیز از این ابزار برای برآورد بهره­وری آب استفاده شده است. مقادیر تبخیر و تعرق و ماده خشک تولیدی در دشت قزوین با استفاده از الگوریتم سبال و برای ۵ تصویر گرفته­شده از ماهواره لندست ۵ محاسبه شد. نتایج اجرای الگوریتم سبال در هر پنج تصویر با داده­های لایسیمتر زهکش­دار موجود در منطقه مورد ارزیابی قرار گرفت که مقدار ضریب تبیین ( ) آنها ۹۹۴۸/۰ و میانگین تفاضل مطلق آنها ۴۴۶/۰ میلی­متر بر روز به دست آمد. این نتیجه نشان از دقت مناسب روش سنجش از دور در تخمین تبخیر و تعرق در سطح دشت دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که بهره­وری آب در سطح دشت از ۱۸/۰ تا ۳۵/۱ کیلوگرم بر مترمکعب متغیر است. میزان بهره­وری آب برای گندم در سطح دشت با تصاویر ماهواره­ای لندست ۵ به طور متوسط ۷۳/۰ کیلوگرم بر مترمکعب و از طریق لایسیمتر گندم، ۸۵/۰ کیلوگرم بر مترمکعب به دست آمد که همدیگر را تایید می­کنند.

کلیدواژه ها:

تفاوت نرمال شده شاخص پوشش گیاهی ، لایسیمتر ، سنجش از دور