ارزیابی ریسک بهداشتی ناشی از مواجهه با مواد شیمیایی در صنعت پتروشیمی (مطالعه موردی شرکت پتروشیمی پارس و آریاساسول)

مهمترین اثرات سوء زیست محیطی مرحله ساخت و ساز یک مجتمع پتروشیمی شامل تغییر کاربری اراضی، افزایش سرو صدا، آلودگی های آب و هوا و تولید زایدات و ... می باشد. در حالیکه مهمترین آلودگیهای احتمالی یک مجتمع پتروشیمی درحال بهره برداری شامل زایدات خطرناک با سمیت فوق العاده زیاد نظیر کلرین، قابلیت انفجار ، اشتعال و سمیت در فرایندها و تولید مواد با خاصیت واکنشهای شیمیایی سریع، انتشار آلاینده های هوا شامل اکسیدهای گوگرد، کربن، ترکیبات کلرینه، ازته و آمونیاک و ... میباشد. نوع و میزان آلایندگی ها در صنایع پتروشیمی و پالایشگاهی، براساس نوع مواد مصرفی، تولیدی و همچنین مرحله فرایندهای این صنایع متفاوت است. در ایران بالغ بر 36 مجتمع پتروشیمی در حال بهره برداری و یا در حال احداث میباشد. به همین منظور با توجه به تنوع و گستردگی میزان مواجهه کارکنان مجتمع های پتروشیمی کشور با عوامل زیان آور شیمیایی محیط کار، استفاده از یک روش مشخص و مدون برای ارزیابی ریسک بهداشتی ناشی از مواجهه با این عوامل شیمیایی ضروری می باشد. فلذا در این پژوهش، ریسک بهداشتی ناشی از مواجهه با مواد شیمیایی اتیل بنزن، استایرن و هگزان در مجتمع های پتروشیمی پارس و آریاساسول منطقه پارس جنوبی مورد ارزیابی قرار گرفته است. به همین منظور، ابتدا وظایف شغلی و فرایندهای کاری کارکنان تعیین و سپس عوامل شیمیایی موجود در هر یک از وظایف شغلی شناسایی گردید. پس از آن درجه خطر (HR) و درجه مواجهه کارکنان (ER) با مواد مذکور محاسبه شده است سپس سطح ریسک بهداشتی مواجهه با مواد شیمیایی از طریق ماتریس رتبه بندی و فرمولهای استاندارد CDI و در نهایت اقدامات کنترلی و اصلاحی مربوطه ارائه شده است.