امکان سنجی و توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی بر پایه ادراک ذهنی در محله زورآباد شهرلوشان

از مهم ترین مسائل درکشورهای درحال توسعه، سکونتگاه­های غیررسمی می­باشد؛ علل عمده­ای همچون توزیع نابرابر امکانات، رشد فزاینده جمعیت کشور، عدم توجه ویژه به اقشارکم درآمد در برنامه­ریزی مسکن، موجب پیدایش و توسعه این نوع از سکونتگاه­ها می­شوند­. با وجود انتقادات ویژه به رویکردهای گذشته در مداخلات سکونتگاه­های غیررسمی، رویکرد توانمندسازی با ویژگی ایجاد کارایی اقتصادی و کارآمدی اجتماعات در توسعه بخش مسکن، توانمندسازی سیاسی و اجتماع محلی مطرح گردیده؛ دستیابی به این رویکرد در ساماندهی سکونتگاه­ها، با مشارکت ساکنین و مطابق با نیاز آنان، میسر خواهد بود؛ هدف پژوهش حاضر، بررسی امکان­سنجی به­منظور توانمندسازی سکونتگاه­های غیررسمی محله زورآباد در خیابان شهید میرزایی، بر پایه ادراک ذهنی شهروندان شهر لوشان می­باشد. پژوهش از نوع کاربردی، روش انجام پژوهش، توصیفی-تحلیلی و داده­ها از طریق مطالعات اسنادی و میدانی گردآوری شدند. بدین منظور ۵ مولفه اجتماعی، کالبدی، اقتصادی، محیط­زیستی و دسترسی، که در شکل­گیری سکونتگاه­های غیررسمی دخیل بودند شناسایی شدند و در قالب ۲۶ پرسش تخصصی و به صورت طیف لیکرت در اختیار نمونه آماری پژوهش (۳۷۳ نفر) قرار گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار spss-v۲۰بهره گرفته­شد. در مرحله اول با استفاده از آزمون فریدمن، مشخص شد، از دیدگاه شهروندان میان مولفه های تشکیل دهنده ی سکونتگاه غیررسمی محله زورآباد تفاوت وجود دارد؛ در مرحله دوم، با استفاده از تحلیل عاملی، مشخص گردید که مولفه اقتصادی با ضریب ۳۲۱/۰، به­عنوان بالاترین اولویت توانمندسازی و به ترتیب مولفه محیط­زیستی با ضریب ۳۰۹/۰، اجتماعی با ضریب ۲۹۷/۰، کالبدی با ضریب ۲۶۶/۰ و دسترسی با ضریب ۲۳۱/۰؛ بایستی در اولویت رسیدگی توسط مسئولان ذی­ربط قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

اسکان غیررسمی ، امکان سنجی ، توانمندسازی ، ادراک ذهنی ، شهر لوشان