شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر کاربری اراضی مسکونی با استفاده از تکنیک های MADM مطالعه ی موردی؛ شهر یاسوج حسین منصوری فوق لیسانس مدیریت بازرگانی دانشگاه یزد

   مسکن به عنوان یکی از نیازهای اساسی انسان و یکی از معیارهای سنجش توسعه­یافتگی محسوب می­شود. از طرف دیگر روند رو به رشد شهرنشینی در کشورهای جهان سوم و بحران مسکن در شهرها باعث گسترش زاغه­ها و مناطق حاشیه­نشین شده است. بنابراین توجه به مسکن و برنامه­ریزی آن در اکثر برنامه­ریزی­های ملی، منطقه­ای و شهری بیش از پیش احساس می شود، در این راستا، این مقاله درصدد است عوامل موثر بر کاربری اراضی مسکونی شهر یاسوج را شناسایی و رتبه­بندی کند. در ابتدا با به­کارگیری نظرات خبرگان به وسیله­ی استفاده از تکنیک دلفی، ۳۷ مولفه بر کاربری  اراضی مسکونی شناسایی و در چهار گروه دسته­بندی گردید و در نهایت؛ با استفاده از روش­های آماری و تکنیک­های MADM این عوامل مورد رتبه­بندی قرار گرفت. نتایج به­کارگیری تکنیک­های MADM نظیر AHP و TOPSIS حاکی از آن است که از بین عوامل چهارگانه­ی موثر بر کاربری  اراضی مسکونی بیشترین تاثیر را عامل اقتصادی  داراست. در بین عوامل اقتصادی بیشترین اهمیت در انتخاب مسکن به شغل افراد با ۷۰۶/۰=Ci و بعد ارزش زمین و ساختمان با ۶۵۲/۰  تعلق دارد. همچنین در بعد محیطی نیز تاثیر دره­ها و تپه­ها با ۰/۶۴۴ و در بعد فرهنگی سطح فرهنگ افرادمحله  با ۶۱۸/۰ و در نهایت در بعد اجتماعی نزدیکی به اقوام و تاثیر همسایگان با ۷۴۱/۰ بیشترین نقش را داشته­اند.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی مسکونی ، تکنیک دلفی ، MADM ، AHP ، TOPSIS ، یاسوج