بررسی رابطه و مقایسه جهتگیری مذهبی با رضایت و سازگاری زناشویی در زوجین شهر قم

اعتقادات و باورهای مذهبی از عوامل مهم رضایت و سازگاری زناشویی است. مذهب از موثرترین تکیهگاههای روانی است که به زندگی معنا میبخشد و با فراهمساختن تکیه گاه تبیینی، فرد را از تعلیق و بیمعنایی نجات دهد. هدف این پژوهش بررسی رابطه و مقایسه جهتگیری مذهبی با رضایت و سازگاری زناشویی در زوجین شهر قم است. این مطالعه به صورت مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری آن زوجین مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر قم بودند. تعداد افراد نمونه ۱۵۰ نفر از زوجین مذکور بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با «مقیاس پرسشنامه جهتگیری مذهبی آذربایجانی» و «رضایت زناشویی والتر» جمعآوری شد. دادههای به دست آمده با کمک نرم افزار SPSS از روشهای آماری همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که همبستگی مثبتی بین جهتگیری مذهبی و رضایت زناشویی (۰۰۰۱/۰=p) وجود دارد؛ یعنی جهتگیری مذهبی میتواند رضایت زناشویی را ۰۰۶/۰=p با ضریب رگرسیون ۷۷۱/۰ پیشبینی کند. همچنین همبستگی مثبتی بین جهتگیری مذهبی و سازگاری زناشویی (۰۰۱/۰

کلیدواژه ها:

جهتگیری مذهبی ، رضایت زناشویی ، سازگاری زناشویی ، زوجین ، شهر قم