تلاشی برای بیان اگاهانه معانی مستتر در پس کالبد معماری رویکرد معناگرا در طراحی معماری

همراهی و هم نوایی ازلی و ابدی هنر ”معماری” و ”معنویت” همواره بر یک عهد و یک میثاق بوده است و ”هنرمند” را به سوی تعالی و کمال راه برده است و او را در آفرینش آثاری مانا و جاودان یاری نموده است ، فرم کل ی بنا میتواند رسالت یک ایده را به نمایش بگذارد و به عنوان الگویی پاسخ ده در راستای ارتقا سطح کیفیت آموزش معماری نقشی کلیدی ایفا نماید. بنای دانشکده هنر و معماری ، مهمترین الگو و آموزه و الهام بخش دانشجویان می باشد تک تک عناصر و اجزا تشکیل دهنده و هم چنین کالبد عمومی آن زیر ذره بین ذهن کنجکاو هنر جویان بوده و دائما در معرض نقد و بررسی و الگو برداری قرار دارد . اصول و ارزشهای پایه در طراحی یک بنا نقش محوری داشته و جز ثابت و لاینفک طراحی میباشد ، در این پژوهش با هدف ارتقاء مهارت های زیبایی شناسانه و افزایش درک هنری از موضوعات مهم و راهبرد ی و ارتقا توامان عملکرد اسلامی - ایرانی در بیان نمادین پوسته خارجی دانشکده های هنر معماری تلاشی آگاهانه صورت گرفته است و نمونه ای تجلی یافته از بیان نمادین مشخصا در تبیین معماری - عرفانی حدیث شریف ” من عرف نفسه فقد عرف ربه” که با بهره گیری از کانسپت فلسفی این حدیث شریف و ایده ”رینگ موبیوس” به معنای گذر از درون به برون سازماندهی و طراحی شده است ؛ باشد که ارزشهای فرهنگی عرفانی راهگشا و تجلی ساز نسبی معنا در صورت معماری امروز باشد .

کلیدواژه ها:

استاد درون ، فضای منفی ، معماری چهار فصل ، تئوری موبیوس ، معماری عرفان مدار