اجاره به شرط تملیک

اجاره به شرط تملیک عنوان جدیدی است که در سال های اخیر به لحاظ نیازمندی روز جامعه، در عرصه حقوقی کشور وارد شده که در آن طرفین قرارداد با قصد این که عین مال تا پایان مدت قرارداد در اجاره مستاجر باشد و پس از پرداخت آخرین قسط، به ملکیت مستاجر درآید، به تشکیل عقد مبادرت می ورزند. پیشرفت جامعه بشری و نیازهای اقتصادی نوین، سبب شد فقها و حقوق دانان عقود غیر معینی را که مخالف قانون، نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشد را بپذیرند. ماده ۱۰ قانون مدنی بستر لازم برای پذیرش چنین قراردادهایی را میسر ساخته است. به دلیل استفاده فراوان از این قرارداد در سال های اخیر، لزوم شناسایی ماهیت و احکام آن ضروری شده است .آنچه که مسلم است قرارداد اجاره به شرط تملیک تا قبل از انقضای مدت قرارداد به صورت اجاره و پس از آن به صورت بیع نمود می نماید. این قرارداد از یک طرف با عقد اجاره هماهنگ است ازو طرف دیگر با عقد بیع، برای اینکه تملیک منافع در ابتدای انعقاد قرارداد به وسیله اجاره، نمایان می شود درو پایان مدت قرارداد با شرط تملیک، عین مستاجره به تملک مستاجر در می آید و این قرارداد از جهاتی به قراردادهای مشارکت مدنی شباهت دارد و از جهت به کارگیری اصطلاحات حقوقی مانند: قسط در مال الاجاره، سود بانکی بر مبنای محاسبه بانک مرکزی، و اینکه در پایان مدت اجاره پس از پرداخت آخرین قسط، عین مستاجره به وسیله کدام عقد و چگونه به مستاجر منتقل میگردد .

کلیدواژه ها:

شرط تملیک ، تملیک تدریجی ، قرارداد اجاره ، اجاره به شرط تملیک.