بررسی عوامل توانمندساز چابکی سازمان در دانشگاه بین المللی امام خمینی با رویکرد ترکیبی دلفی و تحلیل سلسله مراتبی

برای مدیریت تغییر در نظام آموزش عالی، در این عصر آشوب و بینظمی که یک تغییرکوچک ممکن است باعث اثرات وسیع و ریشهای شود، روشها و پارادایم سنتی دیگر پاسخگو نیست. بنابراین نظام آموزش عالی به فرم هایی از چابکی نیاز دارد . در پژوهش حاضر، به بررسی عوامل توانمندساز چابکی در دانشگاه بین المللی امامخمینی و تعیین اهمیت این عوامل توانمند ساز که محرکهای چابکی میپردازیم، به گونه ای که مولفه ها با اولویت بالا شناسایی شوند که بتوانند در دانشگاه چابکی ایجاد نماید. بدین منظور، عوامل توانمند سازهای چابکی و مولفه های آن از ادبیات موضوع استخراج شد و سپس بوسیله پرسشنامه هایی که تنظیم شد با نخبگان، استادان و مدیران دانشگاه که ۱۵ نفر بودند تمامی این عوامل بررسی شد و با آزمون T مولفه ها مشخص شد و همچنین برای رتبه بندی هر یک از عوامل توانمندساز چابکی از یک پرسشنامه مقایسات زوجی استفاده شده است که با روش AHP به اولویتبندی و تحلیل آن پرداخته شده است. بر اساس یافته های پژوهش، آگاهی از فناوری، مهارت و دانش تغییر یا ارتقای فناوری، تالش برای بهبود مستمر، داشتن روابط بلند مدت با دانشجویان و داشتن روابط نزدیک مبتنی بر اعتماد به دانشجویان و کارکنان با وزن های ۰.۴۷، ۰.۲۴، ۰.۱۵، ۰.۰۹ ، ۰.۰۵ به ترتیب دارای بیشترین تا کمترین اولویت هستند و وزن نهایی توانمندیها سرعت، پاسخگویی، شایستگی و انعطاف پذیری به ترتیب ۰.۳۶، ۰.۲۸، ۰.۲۱، ۰.۱۴ است؛که بیانکننده این است که اگر توانمندسازهای محرک چابکی در سازمان اجرا شود سبب افزایش سرعت، انعطاف پذیری سازمان در مقابل با تغییرات محیطی و پاسخگویی به مشتریان میشوند.

کلیدواژه ها:

توانمند ساز های چابکی ، توانمندی های چابکی ، چابکی ، دانشگاه بین المللی امام خمینی.