بررسی تجارب برنامه ریزی شهری مدیریت پسماند در شهر تهران و مقایسه با یک نمونه موفق جهانی

پسماندها در سالهای متمادی بدون توجه به اصول علمی و در نظر گرفتن مبانی حفظ و حراست از طبیعت با بی توجهی در محیط رها شده اند. خطرات محیط ناشی از فقدان سیستم مدیریتی مناسب و نبود قوانین و مقررات کافی، از مشکلات اساسی کشور است که در کلانشهرها و مراکز بزرگ جمعیتی با ابعاد گستردهتری نمود پیدا کرده است؛ در این میان نیاز است تدابیر ویژه در خصوص مدیریت اصولی و سازگار با محیط زیست این حجم از پسماند مد نظر قرار گیرد.روندی که جریان جمع آوری پسماند و روشهای پردازش و دفع پسماند را در تعامل با یکدیگر مدیریت میکند »مدیریت پسماند« نامیده میشود که به منظور دستیابی به اصول مدیریت پسماند تجارت کشورهای موفق در سه دسته کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکایی مورد بررسی قرار گرفته و بر اساس نتایج حاصل از این بررسی اصول مدیریت پسماند پیشنهاد شده است.روش مورد استفاده پژوهش انجام شده در این باره، توصیفی-تحلیلی است و اطلاعات مورد نیاز با بهره گیری از روش تحلیلی اسنادی گردآوری شده است.نتایج حاصل از بررسی متون مرتبط نشان میدهد که در مدیریت پسماند نیاز است مواردی همچون ایجاد و توسعه سطل بازیافت در سطح شهر، فرهنگسازی در خصوص بازیافت زباله ها، ملزم ساختن صنایع برای اختصاص بخشی از سود خود به مدیریت پسماند و بهره گیری از مشارکت شهروندان و بخش خصوصی در این حوزه مورد توجه قرار گیرد.البته دستیابی به اصول مدیریت پسماند نیازمند بررسی نمونه های موفق است چرا که زمینه مناسب برای شناسایی الگوها و چگونگی مدیریت پسماند را فراهم میسازد. بدین منظور نوشتار حاضر در پی بررسی تجارب جهانی اصولی مدیریت پسماند است تا دید جامع در خصوص شیوه برخورد با پسماند حاصل شود و از این اصول متناسب با شرایط ایران در راستای دستیابی به راهکارهای موثرتر بهره برد.

کلیدواژه ها:

تجارب برنامه ریزی شهری ، مدیریت پسماند