بیهوشی صحرائی در اسبچه خزر

این مطالعه با هدف ارزیابی تعدادی از پارامترهای کلینیکی به دنبال بیهوشی صحرائی در اسبچه های خزر انجام شد. از دوازده راس اسبچه های سالم از هر دو جنس نر و ماده در این مطالعه استفاده شد. ابتدا با ۲ میلی گرم بر کیلوگرم زایلازین به اسبچه ها پیش بیهوشی داده شد. مطالعه در پنج گروه ادامه یافت که عبارت بودند از: گروه ۱ (پروپوفول)، گروه ۲ (آسپرومازین- کتامین)، گروه ۳ (دیازپام- کتامین)، گروه ۴ (میدازولام- کتامین) و گروه ۵ (تیوپنتال سدیم ۵%). دارو یا ترکیبات بیهوشی ۱۰ دقیقه بعد از آرام بخشی تجویز شدند. تعدادضربان قلب، تعداد تنفس، زمان القاء بیهوشی، طول دوره بیهوشی جراحی، دوره بازگشت از بیهوشی و زمان ایستادن اندازه گیری شد. به دنبال انجام پیش بیهوشی، آرام بخشی مطلوب بدون ایجاد هیجان حاصل شد. نتایج اختلاف معنی دار در زمان القاء بیهوشی و زمان ایستادن بین گروه پروپوفول با سایر گروه ها را آشکار ساخت (۰/۰۵≥P). در مقایسه با سایر گروه ها در گروه ۱ ضربان قلب به صورت معنی دار افزایش یافت. تعداد تنفس در گروه های ۱و ۵ در مقایسه با سایر گروه ها کاهش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد که گروه های ۲، ۳ و ۴ القاء بیهوشی بدون استرس، بیهوشی آسان و قابل کنترل، بی دردی و شلی عضلانی مناسبی را فراهم می کنند. پیشنهاد می شود که از پروپوفول و تیوپنتال سدیم نیز برای ایجاد بیهوشی سبک استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

اسبچه خزر ، بیهوشی صحرائی ، کتامین ، آسپرومازین ، زایلازین