تاثیر شدت های مختلف تمرین مقاومتی دایره ای بر گرملین-۱، عامل بازدارنده مهاجرت ماکروفاژها و برخی شاخص های خطرزای قلبی -عروقی در مردان چاق

زمینه و هدف: بافت چربی بیشتر در پی چاقی، با افزایش نشانگرهای التهابی همراه است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر شدت های مختلف تمرین مقاومتی دایره ای بر گرملین-۱، عامل بازدارنده مهاجرت ماکروفاژها و برخی شاخص های خطرزای قلبی- عروقی در مردان چاق بود.  مواد و روش ها: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، ۴۴ مرد چاق انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل (۱۱ نفر)، تمرین مقاومتی دایره ای با شدت پایین (۱۱ نفر)، تمرین مقاومتی دایره ای با شدت متوسط (۱۱ نفر) و تمرین مقاومتی دایره ای با شدت بالا (۱۱ نفر) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی با شدت های مختلف شامل تمرین دایره ای با شدت بالا (۸۰ درصد ۱RM)، تمرین دایره ای با شدت متوسط (۶۰ درصد ۱RM) و تمرین دایره ای با شدت پایین (۴۰ درصد ۱RM)، سه جلسه در هفته و به مدت ۱۲ هفته بود. سطوح گرملین-۱، MIF و نیمرخ لیپیدی (کلسترول، تری گلیسرید، LDL و HDL) سرم با استفاده از کیت و به روش الایزا اندازه گیری شد. داده ها به روش آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، آزمون تی وابسته و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری ۰۵/۰ P< تجزیه وتحلیل شد.نتایج: ۱۲هفته تمرین مقاومتی دایره ای با شدت پایین، متوسط و بالا موجب کاهش معنادار با کاهش معنادار سطوح گرملین۱ و MIF، کاهش معنادار سطوح کلسترول، تری گلیسرید و LDL-c و افزایش معنادار سطوح HDL-c شد (۰۰۱/۰=P).نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین مقاومتی دایره ای با شدت های مختلف و به ویژه شدت بالا می تواند عامل موثری به منظور مقابله با افزایش مشاهده در عوامل خطرزای قلبی-عروقی در افراد چاق باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی دایره ای ، چاقی ، عامل بازدارنده مهاجرت ماکروفاژها ، گرملین-۱ ، نیمرخ لیپیدی