ارزیابی و تحلیل ایمنی پارک های شهری مورد شناسی: شهر جهرم

با توجه به اینکه گسترش فیزیکی شهرها و همچنین نوع زندگی امروزی، تقاضا برای گسترش فضای سبز و ایجاد پارک ها را در شهرها به دنبال داشته است؛ بی تردید، تمهیدات ایمنی برای پارک ها از الزاماتی است که برای شهرداری ها مهم می باشد و همواره ذهن برنامه ریزان و طراحان شهری را به خود مشغول ساخته است. در همین راستا، مقاله حاضر به ارزیابی و تحلیل ایمنی پارک های شهری در جهرم پرداخته است. این پژوهش، بر مبنای هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری این تحقیق، شهر جهرم است که با بهره گیری از روش کوکران، حجم نمونه برابر با ۱۸۰ نفر انتخاب و داده های حاصل از آن با استفاده از آزمون های تحلیل عاملی و تی با نرم افزارهای آماری SPSSو EXCELتحلیل شدند. نتایج تحلیلی حاکی از این است که میانگین کل ایمنی در پارک های مورد مطالعه ۵۷/۲ درصد می باشد. بالاترین میانگین ایمنی مربوط به پارک باغ ملی (۱۳/۳ درصد) و پس از آن پارک های چمران (۶/۲ درصد)، کوهسار (۵۳/۲ درصد)، ریحانه (۴۶/۲ درصد)، پارک شهر (۴/۲ درصد) و گلستان (۲۶/۲ درصد) در رده های بعدی قرار دارند. در عین حال، ۵۴ شاخص اولیه ایمنی مورد بررسی در این پژوهش، به ۶ عامل؛ طراحی خوانا، ایمنی بهداشتی، دسترسی فیزیکی، روشنایی، احساس ایمنی و ایمنی فیزیکی ترکیب و نتایج تحلیل عاملی حاصل بیانگر آن است که به ترتیب اولین عامل به تنهایی ۹۶/۳۰ درصد از واریانس را توضیح می دهد و عامل دوم ۱۲/۱۷ درصد، عامل سوم ۰۸/۱۶ درصد، عامل چهارم ۷۳/۱۵ درصد، عامل پنجم ۵۲/۳ درصد و عامل ششم ۷۱/۲ درصد واریانس را محاسبه می کنند.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، پارک های شهری ، شهر جهرم