درگیری تحصیلی دانش آموزان و آموزش های الکترونیک، نقش میانجی توانمندی معلمان و والدین

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر میانجی گری توانمندی معلمان و والدین در استفاده از فضای مجازی, در رابطه ی بیندرگیری تحصیلی دانش آموزان و آموزش های الکترونیک انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف. کاربردی و از نظر نحوهگردآوری اطلاعات توصیفی و از نوع همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه یمورد نظر پژوهش حاضر را کلیه معلمین، والدین و دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر نهبندان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تشکیل داد (۶۵۰ نفر). نمونه مورد نظر پژوهش بر اساس جدول مورگان و کرجسی و به روش نمونه گیری دردسترس. ۲۴۲ نفر تعیین شد. که پس از اجراء توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها و حذف پرسشنامه های ناقص. تحلیل نهاییبر روی ۲۱۷ نمونه انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه درگیری تحصیلی اسچوفیلی و همکاران (۱۹۹۶)؛پرسشنامه آموزش و پادگیری الکترونیک واتکینز (۲۰۰۴)؛ پرسشنامه توانمندی معلمان و والدین در استفاده از فضایمجازی رضایی (۱۳۹۹) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزارهای SPSS و PLS و با استفاده در دوبخش آمار توصیفی و آمار استنباطی (معادلات ساختاری) استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که متغیر توانمندیمعلمان و والدین قادر است به عنوان متغیر میانجی در رابطه بین درگیری تحصیلی دانش آموزان و آموزش های الکترونیکنقش ایفا کند.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیک ، فضای مجازی ، درگیری تحصیلی ، توانمندی معلمان و والدین