بررسی اثرات خشکی دریاچه ارومیه بر آسیب پذیری محیط زیست طبیعی و انسانی ناحیه پیرامون

تغییرات آب و هوایی و گرم شدن زمین از جمله مهمترین مشکلات انسان در چند دهه اخیر به حساب می­آید. به­طوری­که این تغییرات به­صورت مستقیم و غیرمستقیم بر زندگی انسان تاثیر زیادی گذاشته است. بحران­های زیست­محیطی موجود در ایران از جمله کمبود بارش، خشک شدن رودها، تالاب­ها و دریاچه­ها باعث بروز مخاطرات و آسیب­پذیری طبیعی و انسانی شده است. در این میان خشک شدن دریاچه ارومیه به­عنوان یک بحران ملی می­تواند در ایجاد مشکلات و مخاطرات طبیعی و انسانی نقش مهمی را بازی کند. در این مقاله به بررسی اثرات خشکی دریاچه ارومیه بر مخاطرات و آسیب­پذیری طبیعی و انسانی ناحیه پیرامون پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است. داده­های پژوهش از سازمان­ها و مراکز مربوطه جمع­آوری شده به­وسیله نرم­افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) تجزیه و تحلیل شده است. نتایج و پیش­بینی­های این پژوهش نشان می­دهد که با توجه به سکونت بیش از ۳ میلیون نفر در پیرامون دریاچه ارومیه، وجود باغات، زمین­های کشاورزی و گونه­های متنوع جانوری و گیاهی، در صورت خشکی کامل این دریاچه سکونت و سلامت محیط­زیست در این ناحیه با مشکلات جدی مواجه می­شود و از بین رفتن منابع غذایی و حیاتی باعث بروز تنش­های قومی و اجتماعی در منطقه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

دریاچه ارومیه ، مخاطرات زیست محیطی ، آسیب پذیری ، بحران های محیطی