پایش تغییرات زمانی سطح پوشش برف ایران با استفاده از تصاویر ماهواره ای

پایش تغییرات سطوح برف به دلیل آگاهی از ذخایر و روند مکانی- زمانی پوشش برف مسئله مهم محیطی در مدیریت بهینه منابع آب است. تغییرات پوشش برف بهعنوان یکی از منابع مهم تامین آب شیرین دارای اهمیت بالایی است. در این پژوهش پایش و روند سطوح پوشش برف در بازه زمانی((۲۰۰۰-۲۰۲۰ در ایران برای فصل زمستان با کاربرد تصاویر سنجنده MODIS و شاخص پوشش برف((NDSI به صورت میانه تصاویر به وسیله الگوریتم نوشته شده در سامانه ارث اینجین استخراج و نقشه های آن ترسیم شد، سپس سری زمانی مساحت زیر پوشش برف در فصل سرد استخراج و روند داده ها و الگوسازی آن با کاربرد آزمون تاو کندال و رگرسیون خطی انجام گرفت. نتایج این پژوهش نشان از روند کاهشی در مساحت پوشش برف در فصل زمستان دارد. همچنین با توجه به رفتار سالیانه سینوسی برف میتوان بیان کرد که مولفه فصلی بودن بر تمام محدوده حاکم است، که به علت دور بودن نسبی محدوده غرب کشور از استوا، تغییرات دمایی با توجه فصلی بودن در این محدوده نمود دارد. نتایج تحلیل فضایی نشان داد که جهت بیضی سه برابر انحراف استاندارد مکانی شمال غربی به جنوب شرقی قرار گرفته است و در ایران بیش از ۹۶ درصد پراکندگی برف به تبعیت از آرایش مکانی ارتفاعات، در این راستا گسترش دارد. همچنین نتایج نشان داد پوشش برف به سمت عرض های بالا و بیشتر به طرف مرزهای غربی الگوی خوشه بندی پیدا کرده است. از نتایج این تحقیق میتوان در پایش و برنامه ریزی های محیطی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

پوشش برفی ، سنجنده MODIS ، شاخص NDSI ، ایران.