تاثیر راهبردهای نمایش عاطفی فرماندهان بر کاهش دل زدگی شغلی کارکنان در فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 157
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PMSQ-17-1_006
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: هدف این پژوهش، بررسی تاثیر راهبردهای نمایش عاطفی فرماندهان بر کاهش دل زدگی شغلی کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری به عنوان اصلی ترین سرمایه های سازمان با توجه به اهمیت روابط فرماندهان و کارکنان در ساختار سلسلهمراتبی است.روش: تحقیق با استفاده از روش پیمایشی و استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری بود که با استفاده از فرمول کوکران، ۳۲۷ نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد راهبردهای عاطفی مدیران دایندورف (۲۰۰۵) با ضریب پایایی ۷۵/۰ و پرسشنامه دل زدگی شغلی مسلش (۱۹۸۵) با ضریب پایایی ۸۴/۰ استفاده شده است. همچنین برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شده است.یافته ها: یافتههای پژوهش نشان داد بین دو متغیر راهبردهای نمایش عاطفی مدیران و دل زدگی شغلی، خستگی عاطفی کارکنان و مسخ شخصیت کارکنان رابطه معکوس وجود دارد. همچنین بین راهبردهای نمایش عاطفی و عملکرد فردی کارکنان نیز رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. بررسی رگرسیون مولفه های متغیر مستقل نشان داد بهترتیب راهبردهای عمیق، واقعی و سطحی درمجموع قادر به پیش بینی ۴/۲۶ درصد از دل زدگی شغلی کارکنان هستندنتیجه گیری: با توجه به اینکه بروز راهبردهای نمایش عاطفی به ویژه نمایش عمیق و واقعی مدیران می تواند بر کاهش دل زدگی شغلی کارکنان تاثیرگذار باشد؛ همچنین با افزایش راهبردهای عاطفی عمیق و واقعی مدیران میزان مسخ شخصیت کارکنان کاهش می یابد. پیشنهاد میشود برای کاهش دل زدگی شغلی کارکنان فرماندهان به متغیرهای نمایش عاطفی توجه ویژه داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ذبیح اله کرمی
استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه علوم انتظامی امین. تهران. ایران
اکبر علی علی دوستی
دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته فرماندهی و مدیریت انتظامی. دانشگاه علوم انتظامی امین. تهران. ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :