نقش سکولاریسم در ستیز با دین دردوره پهلوی اول با تاکید بر تیمور تاش

ویژگی اصلی تحولات ایران در عصر رضاخان، مبتنی بر اعمال سیاست هایی در جهت نوسازی است. نوسازی در این دوران در قالب سکولاریسم (جدایی دین از سیاست) صورت گرفت رضاشاه با سیاست حذف دین ازاجتماع، سعی درمحدودکردن روحانیون وکنترل حوزه های علوم دینی کرد. اوبا شعار »اصلاح دین«،کوشید تا ریشه اسلام را برکند. جایگزین ساختن قانونهای غربی به جای قوانین مذهبی، محدودکردن روحانیان و مراسم مذهبی، ممنوع کردن برگزاری مراسم عاشورای امام حسین (ع) برپایی برپایی »کارناوال« شادی و رژره دسته جمعی نظامیان درروزعاشورا،تخریب مدارس و حوزه های علمیه ،تغییرکلاه و لباس، برداشتن حجاب ورواج منکرات و کارهای خلاف شرع، از دیگر برنامه های دین ستیزانه ی رضاشاه بود. اقدامات ضد دینی رضاشاه،محصول اندیشه ی خوداونبود. جریان هدایتگری که این برنامه ها را به وی القا میکرد، متشکل ازکسانی بودکه درروی کارآوردن ودستیابی اوبه قدرت، نقش داشتند. در این بین ، افرادی چون تیمور تاش با عنوان ایدئولگ و پروپاگاندای رضا خان در به قدرت رسیدن و پی گیری اقدامات ضد دینی نقشی اساسی داشتند. برهم زدن ترکیب نظام فرهنگی، هرچند در کوتاه مدت ظاهر جامعه را دگرگون ساخت، در بلندمدت به سرنگونی نظام سیاسی پهلوی منجر شد. در مقاله پیش رو ویژگی یادشده، بررسی و تحلیل شده است.

کلیدواژه ها:

سکولاریسم ، رضا شاه ، تیمورتاش ، تحولات ،