بررسی اثرات متقابل تغییرات جمعیتی و منابع پایه محیط زیست در ایران (با تاکید بر مسئله آب)

جمعیت کره زمین بین ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۸، از سه میلیارد نفر به بیش از هفت میلیارد نفر افزایش یافته است. در طی این دوره، بشر با سرعت بی سابقه ای تغییراتی را در محیط زیست جهانی رقم زده است. رابطه جمعیت و محیط زیست یک رابطه دو سویه است. از یک سو، افزایش جمعیت و پیشرفت های اقتصادی و صنعتی بر محیط زیست تاثیر می گذارد و از سوی دیگر، تغییرات زیست محیطی، خشک سالی و گرم شدن کره ی زمین و آب شدن یخچال ها و ...، بر پویایی جمعیت تاثیر می گذارد. با توجه به مسائل زیست محیطی که در سالیان اخیر در اثر گرمای جهانی و افزایش گازهای گلخانه ای، افزایش آلودگی های هوا و آب، شکل حادتری به خود گرفته است، توجه به مسئله افزایش جمعیت و تاثیری که افزایش جمعیت می تواند بر محیط زیست داشته باشد، دغدغه ای مهمی برای جمعیت شناسان شده است. بحران های زیست محیطی، به ویژه بحران آب در سال های اخیر، این سوال را به وجود آورده است، که آیا کشور ایران با توجه به ظرفیت حمل زمین، توان تحمل این حجم جمعیت را دارد؟ به این منظور، در این مطالعه با استفاده از روش کتابخانه ای، به بررسی رابطه جمعیت بر محیط زیست پرداخته شده است. نتایج حاصل از بررسی ها نشان داد که با توجه به افزایش جمعیت به ۱۰۶ میلیون نفر تا سال ۱۴۲۰ و  ۱۰۷ میلیارد متر مکعب آب شرب مورد نیاز برای این جمعیت، و ادامه روند کم بارشی در کشور ، هم چنین کمبود منابع آبی تجدید پذیر، کشور در آینده با چالش های فراوانی برای تامین منابع آبی برای جمعیت خود مواجه خواهد بود.

کلیدواژه ها:

جمعیت ، محیط زیست ، رد پای اکولوژیکی ، ظرفیت برد ، توزیع فضایی