بررسی و مقایسه قواعد دادرسی کنوانسیون ایکسید با قواعد دادرسی تسهیلات اضافی کنوانسیون ایکسید

کنوانسیون اکسید یکی از مهمترین معاهدات حقوق بین الملل اقتصادی است که افراد را به عنوان تابع حقوقبین الملل به رسمیت می شناسد. علیرغم عدم توجه به سرمایه گذاری در گذشته، کشورها از اواسط دهه ۱۹۸۰به طور فزاینده ای دیدگاه های مشابهی را در مورد برخورد قانونی با سرمایه گذاری خصوصی خارجی اتخاذکرده اند. این را میتوان در قوانین سرمایه گذاری ملی، معاهدات بین المللی دوجانبه یا چندجانبه و رویکرد مثبتآنها برای حل این گونه اختلافات مشاهده کرد. این شباهت ها به ویژه در زمینه آزادسازی رژیم های سرمایهگذاری و حمایت از سرمایه گذاران قابل توجه است. همچنین در این تغییرات، جایگاه ویژه داوری به عنوان یکوسیله اختیاری و ترجیحی برای حل و فصل اختلافات از طریق اشخاص ثالث جالب توجه است که به دلیلبرتری های داوری نسبت به سایر روش های حل اختلاف از جمله «انعطاف پذیری»«، «مدرک تحصیلی»،«اعتماد» است. "سرعت و کارایی"، "تخصصی تر"، "کم هزینه" و "محرمانه بودن". ایران نیز از این توسعه مستثنی نیست، هرچند هنوز عضو اکسید نیست. در چند سال اخیر تغییرات زیادی در این زمینه در قانون آندیده می شود، به عنوان مثال تسهیلات و ضمانت های مربوط به سرمایه گذاری خارجی و اصلاح بسیاری ازمقررات از جمله "قوانین داوری تجاری"، "سیاست پولی". و «ارز»، «رقابتی کردن اقتصاد» و « تلاش برایشکستن انحصارات». یکی از راه های جذب و تشویق سرمایه گذاری در کشور ایجاد ضمانت های قانونیمناسب از جمله «امنیت کافی برای سرمایه گذاری خارجی» است. بدون شک تصویب سیستم داوری اکسید می تواند گام مثبتی برای این مهم در ایران باشد.

کلیدواژه ها:

قواعد دادرسی ، کنوانسیون ایکسید ، تسهیلات اضافی