آثار تعلق تعهد به عین در حقوق ایران و فرانسه

تعهدات از جمله مباحثی بسیار پیچیده و پر مفهوم در حقوق مدنی می باشند که سابقه ی تاریخی بسیاری دارند که قواعد و اصولیکنواختی را دنبال می کنند که این قواعد در نظام حقوقی کامن لاو و ایران تا حدی به یکدیگر شباهت هایی دارد متعاقبا باید اذعانداشت درنظام حقوقی کامن لا، اجبار به اجرای عین تعهد بعنوان استثناء و تنها در موارد خاص پذیرفته شده است ؛مصادیق تعلقتعهد به عین بسیار گسترده است و اعم است از تعهدات مالی و غیر مالی،شروط ضمن عقد،تعهدات ناظر بر اموال منقول ،غیر منقول،فسخ و انحلال قراردادها و در مجموع قراردادهای موضوع ماده ۱۰ قانون مدنی را نیز شامل می شوند. در این خصوص باید اضافهنماییم که یافته های پژوهش حاکی از آن است که هدف از تشکیل قرارداد، تحقق خواست مشترک و ایفاء تعهدات ناشی از آن استو درصورت نقض، در نظام حقوقی رومی – ژرمنی ، ایران و برخی دیگر از کشورها ، الزام متعهد به اجرای عین تعهد، بعنواناصل اساسی شناخته شده و متعهدله صرفا در صورت عدم امکان اجبار متعهد ، می تواند اقدام به فسخ و مطالبه خسارت نماید وهمچنین لازم به ذکر است تعهد به عین، صرف نظر از این که بعنوان اصل یا استثناء یا اختیار پذیرفته شود ممکن است با دو دستهاز موانع و محدودیت های ناشی از وضعیت و ماهیت خاص تعهد یا اوضاع و احوال پس از عقد مواجه گردد .لذت با توجه بهبیانات فوق در پژوهش حاضر بر آنیم تا با روش گردآوری کتابخانه ای زوایای مختلف موضوع را بررسی نموده و به این سوالاصلی پاسخ دهیم که از تعهدات به عین در قراردادها در نظام حقوقی ایران و فرانسه به چه نحوی می باشد ؟

کلیدواژه ها:

تعهدات ، عقود ، عین ، ایفای تعهدات ، فسخ