پیش بینی رضایتمندی زناشویی براساس ذهن آگاهی و مولفه های آن در زنان متاهل ساکن شهر مشهد

این پژوهش با هدف «پیش بینی رضایتمندی زناشویی براساس ذهنآگاهی و مولفه های آن در زنان متاهل» انجامشد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیه زناندریافت کننده خدمات مشاوره مراجعه کننده به مرکز مشاوره ترنم زندگی شهر مشهد در سال ۱۴۰۰ بود. با روشنمونه گیری در دسترس تعداد ۲۵۰ نفر انتخاب و به پرسشنامه های ذهن آگاهی (بائر و همکاران، ۲۰۰۶) وپرسشنامه رضایت زناشویی (السون و همکاران، ۱۹۸۷) پاسخ دادند. داده ها با روش های آمار توصیفی (میانگین وانحراف معیار)، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین نمره کل ذهن آگاهی با رضایت زناشویی در زنان متاهل همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد (r=۰/۵۷۴ و p=۰/۰۰۱). این رابطه بین ابعاد ذهن آگاهی شامل مشاهده گری (r=۰/۳۱۵ و p=۰/۰۰۲)، توصیف گری (r=۰/۲۰۹ و p=۰/۰۰۱)، عمل توام با آگاهی (r=۰/۴۱۱ و p=۰/۰۰۵)، قضاوت گری (r=۰/۱۸۷ و p=۰/۰۰۱) و عدم واکنش با رضایت زناشویی (r=۰/۱۲۱ و p=۰/۰۰۲) نیز به ترتیب معنادار بود. همچنین ضرایب رگرسیون نشان داد که همه ابعاد ذهن آگاهی توان تبیین سازه رضایت زناشویی را داشته اند. با توجه به نتایج پیشنهاد می شود آگاهی افزایی در مورد مهارت های ذهن آگاهی توسط مسئولان ذیربط و مشاوران حوزه خانوادهبه زوجین ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، ذهنآگاهی ، زنان متاهل