سنگ نگاری، شیمی کانی ها و شکل گیری پریدوتیت در آمیزه افیولیتی حیدرآباد (شرق ایران)
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های دانش زمین، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 271
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESRJ-13-1_001
تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1401
چکیده مقاله:
آمیزه افیولیتی حیدرآباد در کمپلکس افیولیتی نهبندان، واقع در زمین درز سیستان، در مرز میان بلوکهای قارهای لوت و افغان واقع شده است. این سنگها بهطور عمده شامل پریدوتیت گوشتهای، لیستونیت، گابرونوریت، گابرو تودهای و لایهای، بازالت بالشی و رسوبات عمیق دریایی است، که در جایگاه پشته میان اقیانوسی (MOR) تشکیل شدهاند. کانیهای الیوین، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن و اسپینل سازندههای اصلی پریدوتیتهای گوشته آمیزه افیولیت حیدرآباد هستند. الیوینهای پریدوتیتهای گوشته ای اغلب سرپانتینی شدهاند. مطالعات تفصیلی مایکروپروب روی کروماسپینلهای موجود در پریدوتیتهای گوشتهای مقادیر بسیار بالای Mg# (۴/۶۲ تا ۶۷ درصد وزنی) و Cr# (۱/۱۸ تا ۵/۳۴ درصد وزنی) و مقادیر پایین TiO۲ (میانگین ۰۵/۰درصد وزنی) را نشان میدهد. میزان Fe+۳ در کروم اسپینلهای موجود در پریدوتیتهای گوشتهای مورد مطالعه بسیار پایین (میانگین ۰۲/۰ درصد وزنی) است که نشاندهنده تبلور در شرایط فوگاسیته پایین اکسیژن است. همچنین ترکیب الیوینها از نوع فورستریت (۹۰.۹۰- Fo۹۰.۰۷)، ارتوپیروکسنها از نوع انستاتیت، کلینوپیروکسنها از نوع دیوپسید و اسپینلها از نوع آلومینیوم و کرومدار هستند. نمودارهای جداکننده محیط زمینساختی برای هارزبورژیت و لرزولیت ویژگیهای پریدوتیتهای آبیسال را نشان میدهند.
نویسندگان
منصور عادل پور
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
علیرضا زراسوندی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :