مقایسه میزان رضایت زناشویی در زنان با توجه به ویژگی های جمعیت شناختی (سن ازدواج، تفاوت سنی زوجین، همسانی یا ناهمسانی تحصیلات و قومیت زوجین)

پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان زناشویی زنان با توجه به ویژگی های جمعیت شناختی آنها و همسرانشان (سن ازدواج، تفاوت سنی زوجین و همسانی یا ناهمسانی تحصیلات و قومیت آنها) انجام شده است. در این پژوهش، از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و سنجش ابعاد رضایت زناشویی ۱۴۰ نفر با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ فرم بلند انجام گرفت. برای تحلیل داده ها نیز، از آزمون های تحلیل واریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. طبق یافته ها، بین گروه های زنان با سن ازدواج کم، متوسط و زیاد و گروه های زنان همسان و ناهمسان با همسران از نظر تحصیلات و قومیت در میزان رضایت زناشویی، تفاوت معنی داری وجود ندارد . اما بین سه گروه زنان با توجه به تفاوت سنی آنها با همسرانشان، در متغیر رضایت زناشویی تفاوت معنی دار وجود دارد. نتایج نشان دادند به طور کلی زنان با تفاوت سنی متوسط با همسرانشان نسبت به دو گروه دیگر (تفاوت سنی زیاد و کم)، از رضایتمندی بیشتری برخوردارند. همچنین این گروه با کسب نمرات بالاتر، در ابعاد رضایت زناشویی، ارتباط ، مدیریت مالی، رابطه جنسی و جهت گیری مذهبی وضعیت مطلوب تری دارند. اما در بعد فرزندپروری، زنان با تفاوت سنی زیاد با همسرانشان نسبت به دو گروه دیگر، در وضعیت مطلوب تری قرار دارند. در نتیجه بنظر می رسد سن ازدواج زنان و همچنین همسانی یا ناهمسانی تحصیلات و قومیت زوجین، برخلاف تفاوت سنی آنها، تاثیر چشمگیری در میزان رضایت زناشویی زنان ندارد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، زنان ، سن ازدواج ، تفاوت سنی زوجین ، قومیت ، تحصیلات