طراحی خانه فرهنگ و هنر با رویکرد حفظ ارزشهای بومی ، محلی شهرستان مریوان

خانه فرهنگ و هنر یکی از مکان هایی است که هر فرد در آن می تواند دغدغه های ذهنی خویش را از مسائل گوناگون به شکل مفاهیممختلف در قالب آثار هنری جهت تاثیر گذاری بیشتر بر روی افراد جامعه عرضه نماید . هدف از این پژوهش فراهم آوردن بستری در جهتبهبود جایگاه فرهنگ و هنر و نمود آن در کالبد معماری بنا است. دراین مقاله با استفاده از روش استدلال توصیفی و کیفی و بررسیمطالعات انجام شده از میان کتب، مقالات موجود، اسناد پیشین به رابطه فرهنگ با معماری بومی پرداخته و با ایجاد نظمی منطقیتعریفی از مفهوم فرهنگ با استناد به گفته های محققان و اندیشمندان حوزه های مختلف تبیین گردیده است . درگذشته تمایزهای قبیلهای، قومی، نژادی، فواصل، مرزهای عبور ناپذیر طبقاتی، اقلیم، سرزمین، آیین ها، تاثیر خود را روی فضای معماری بر جای می گذاشت واین ویژگی ها موجب پیدایش تفاوت های شکلی متمایزی در الگوهای زندگی، فضاهای زیستی و ابنیه نیایشی، آیینی وحتی سکونتگاهامی شد. ولی تحولات قرن حاضر موجب پیدایش تفاوت های در بین برخی جلوه های زندگی و فرهنگ جامعه شده است . در نتیجه بااستفاده از ویژگی های مهم استخراج شده از مفهوم فرهنگ و با توجه به تعریف معماری بومی، به رابطه فرهنگ و معماری بومی اشارهگردیده و در آخر به این ره بافت می رسیم که فرهنگ همواره به عنوان عامل جهت دهنده، موجب پیدایش شیوه های منحصر به فردیدر معماری از جمله معماری بومی بوده است.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، فرهنگ ، اقلیم ، هنر ، فرم