تاثیر نانوتکنولوژی در مصرف بهینه انرژی در ساختمان ها

امروزه با توجه به تغییرات آب و هوا، مشکلات زیست محیطی، افزایش جمعیت و کمبود سوخت های فسیلی نیاز به استفاده از روش های نوین بهبود مصرف انرژی در بخش های پر مصرف مانند ساختمان های مختلف بیشتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. با توجه به موارد متعدد هدر رفت انرژی در ساختمان ها میتوان برای هر کدام از آنها روش های متفاوتی از جمله استفاده از نانوعایق های حرارتی در پوشش ساختمان، استفاده از نانوسیال و نانوسیال هیبریدی در مبدل های حرارتی برای گرمایش ساختمان ها که عملکرد بهتری نسبت به سیال پایه دارند، استفاده از انواع پنجره های هوشمند با پوشش های نازک نانومتری مانند دی اکسید وانادیوم مخلوط شده با فقط ۱/۹% فلز تنگستن که به عنوان انعکاس دهنده های گرما جهت خنک سازی محل مورد نظر عمل می کنند، و همچنین افزایش کیفیت مصالحساختمانی اشاره کرد. در مقاله حاضر، راه های مختلف کاهش مصرف انرژی با استفاده از نانومواد در مصالح ساختمانی مانند پوشش ها و نانوعایق های بکار رفته در ساختمان ها و استفاده از نانوسیال و نانوسیال هیبریدی در وسایل گرمایش مورد بررسی قرار گرفته است. افزودن نانوذرات یک ماده به سیالات پایه (نانوسیالات) یا چند ماده به سیالات پایه (نانوسیالات هیبریدی) می تواند عملکرد حرارتی سیستم های گرمایش و سرمایشی را بهبود بخشدکه منجر به کاهش مصرف انرژی می شود. چنین نانوسیالاتی رسانایی حرارتی بالاتری را در مقایسه با سیال پایه خود نشان می دهند که منجر به افزایش نرخ انتقال حرارت می شود.

کلیدواژه ها:

نانومواد ، مصرف انرژی ، نانوسیال ، پنجره هوشمند ، نانوعایق حرارتی