ارزیابی کیفیت آب رودخانه های حوزه آبخیز بهشت آباد با استفاده از روش های مختلف (با تاکید بر آبیاری)

به­منظور ارزیابی مناسب بودن کیفیت آب برای مصارف شرب و کشاورزی شاخص­های مختلفی استفاده می­شوند. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت آب رودخانه های حوزه آبخیز بهشت آباد برای اهداف آبیاری است. برخی پارامترهای کیفی آب در ۴ ایستگاه انتخابی به­طور ماهیانه طی فصول بهار و تابستان ۱۳۹۲ و ۱۳۹۸ با استفاده از روش استاندارد اندازه گیری شدند. سپس نسبت جذب سدیم، کل جامدات محلول و سدیم کربنات باقی­مانده، درصد سدیم محلول، نسبت کلی، شاخص نفوذپذیری و نسبت جذب منیزیم محاسبه شدند. طبق نتایج، کیفیت آب ایستگاه­ها از نظر شاخص نفوذپذیری با مقادیر کمتر از ۸۰ میلی­گرم بر لیتر در وضعیت خوب، از نظر نسبت کلی با مقادیر کمتر از یک و از نظر درصد سدیم محلول با مقادیر کمتر از ۲۰۰ در وضعیت مناسب بودند. از نظر سختی کل آب رودخانه­ها سخت، از نظر کل مواد محلول در آب، شیرین و از نظر نمایه­های سدیم کربنات باقی­مانده، درصد سدیم محلول، نسبت کلی، شاخص نفوذپذیری و نسبت جذب منیزیم وضعیت مناسبی داشتند. کیفیت آب طبق شاخص­های کیفیت آب در سال­ ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۲ تغییری نداشت. طبق نمودار ویلکاکس آب این رودخانه­ها در طبقه C۲S۱ و مناسب برای مصرف کشاورزی و طبق نمودار پایپر در گروه بی­کربنات- منیزیم- کلسیم و رده آب­های با سختی موقت قرار داشتند. به­طور کلی کیفیت آب این رودخانه ها از نظر کشاورزی تقریبا قابل قبول و برای آبیاری مناسب بودند.

کلیدواژه ها:

پایپر ، درصد سدیم محلول ، شاخص نفوذپذیری ، نسبت کلی ، ویلکاکس