ارائه راهکارهایی جهت طراحی محیط کالبدی برای سالمندان با رویکرد ارتقاء امید به زندگی

در حال حاضر میبایست به جستجوی راهکارهایی برای بهبود مسکن سالمندان به منظور ارتقای امید به زندگی و سلامت آنان در عصر حاضر ایران بود. منظور از مسکن به عنوان یکی از اصلیترین و ابتدایی ترین نیازهای انسان، صرفا یک سرپناه نیست. مفهوم سکونت فراتر از استقرار در یک فضای بسته است. این مطالعه به بررسی عوامل مرتبط با افزایش امید به زندگی سالمندان در فضاهای کالبدی سالمندان پرداخته و مسکن متناسب با آنان در ایران را با استفاده از این عوامل مورد قیاس قرار میدهد. روش تحقیق در این پژوهش روش پژوهش حاضر کیفی-توصیفی بوده و اطلاعات آن با مطالعات کتابخانه ای جمع آوری شده است. ابتدا شاخص هایی که میتواند امید به زندگی سالمندان را افزایش دهد، بررسی شده اند و سپس این شاخصها در قالب فعالیتها و برنامه های خدماتی برای افزایش کیفیت زندگی سالمندان در مراکز روزانه سالمند معرفی شده است. نتایج رتبه بندی گزینه ها، خانه سالمندان را به عنوان رتبه بالاتر مسکن در افزایش امید به زندگی سالمندان معرفی می کند. خانه سالمندان در این پژوهش ، مرکزی تعریف میشود که در آنجا پرستاران و پزشکان به صورت شبانه روزی فرد سالمند را تحت نظر دارند و سالمند به طور تمام وقت در آن اقامت دارد.

کلیدواژه ها:

فضاهای سکونتی ، سالمندان ، امید به زندگی ، طراحی