کمال خواهی معنوی از مسیر تناسخ (مطالعه انتقادی آموزه سیر کمال در اندیشه خاندان معنویت گرای جیحون آبادی)

سیر تکامل معنوی یکی از مباحث مهم عرفان عملی است که در پرتو زیست معنوی و بر اساس آموزه های وحیانی حاصل می شود؛ اما خاندان جیحون آبادی با ضروری دانستن سیر کمال، آن را حتی در زندگی های متوالی (دونادون) قابل تحقق می دانند. از نظر آنان، اگر انسان برای کمال یافتن به زمانی بیش از عمرش نیاز داشته باشد، خداوند به اقتضای عدالتش آن زمان را در زندگی و کالبد دیگر در اختیار انسان می گذارد تا او با سیر مجدد به کمال برسد؛ زیرا عدالت وقتی معنا می شود که تمام انسان ها برای سیر کمال از امکانات مساوی برخوردار باشند و چنین امکاناتی در یک زندگی، برای همه فراهم نیست. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و رویکرد انتقادی تدوین شده و به این سوال اصلی پاسخ می دهد که «چه اشکالاتی بر آموزه سیر کمال در اندیشه خاندان جیحون آبادی وارد است»؟ بر اساس شواهدی از آثار مکتوب این خاندان، شباهت های آموزه سیر کمال با تناسخ اثبات شده است.

کلیدواژه ها:

سیر کمال ، معنویت گرایی ، خاندان جیحون آبادی ، دونادون ، تناسخ