صور حیات در اندیشه ی ویتگنشتاین

مفهوم صورت زندگی بنیادی ترین مفهوم در منظومه مفاهیم ویتگنشتاین متاخر است، بااین حال ویتگنشتاین خود چنانکه اقتضاء رویکرد اوست تعریف روشنی از آن به دست نداده و چه بسا عمدا آن را به صورت پر ابهام به کاربرده است. این جستار، ضمن اشاره اختصاری به برخی از تفسیرهای موجود در این باب، تلاش نموده است صورت زندگی را در پیوند با دیگر مفاهیم فلسفه متاخر ویتگنشتاین بررسی نموده و به مشخصه های بپردازد که به این مفهوم نقش محوری در اندیشه ویتگنشتاین می بخشد. با گذر از نظریه های تبیینی در باب پدیدارهای زبانی و بذل توجه به کاربرد عملی زبان، صورت زندگی همچون امر داده شده و خود بدیهی و حقیقت نهایی توضیح ناپذیر ظاهر می شود که بنیاد رویه های کاربرد زبان، بنیان توافق و مرجع نهایی صدق و کذب است. امری که هیچ چیز خارج از آن وجود ندارد و منبع همه آشکارگی ها است.

کلیدواژه ها:

صورت زندگی ، بازی های زبانی ، عمل نامدلل ، امر داده شده ، ویتگنشتاین متاخر