سیر تحولی کاربرد فقه از دین به احکام شرعی فرعی

واژگان در تحول و گذار تاریخی می توانند دستخوش تغییرات محتوایی و معنایی گردند. تاریخچه ی تغییر معنای فقه از دین به احکام شرعی فرعی از جمله مباحثی تاریخی در حوزه تغییر معنای واژگان است. سوال اصلی پژوهش حاضر، مبدا زمانی تغییر معنای فقه به وسیله ی شارع به معنای احکام شرعی فرعی است که با روشی تحلیلی و توصیفی به پاسخ این سوال پرداخته شده است. پژوهش حاضر بیان گر این نتیجه است که؛ معنای فقه از ابتدا و در عصر شارع به دلایلی نظیر؛ اشاره ی آیات قرآن کریم بر مفهوم فقه و همچنین مفهوم فقه در سنت پیامبر(ص) و معصومین(ع) در سه جنبه ی قول، فعل و تقریر، به معنای احکام شرعی فرعی بوده است، چنانکه ایجاد علم اصول فقه به وسیله ی امام علی(ع) و تربیت شاگردان برجسته ای در زمینه ی فقاهت در زمان ایشان و در زمان ائمه(ع) بعد از ایشان و کتاب های برجای مانده از آن ها، بیانگر وضع مفهوم فقه به معنای احکام شرعی فرعی است.

کلیدواژه ها:

فقه ، دین ، احکام ، اصول فقه