الگوی پیاده سازی مدیریت دانش با سامانه بازی گونگی کارکنان تحقیق و توسعه موتور (مطالعه موردی: شرکت ایپکو)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 246

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICICE12_046

تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1401

چکیده مقاله:

پیاده سازی مدیریت دانش در سازمانهایی با رویکرد تحقیق و وتوسعه، با توجه به کارشناسان خبره، باهوش و تحصیلکرده با موانع متعددی مواجه میگردد. یکی از راهکارها و ابزارها که می تواند استخراج و توسعه دانش کارکنان را تسهیل نماید، سامانه بازیگونگی میباشد. با توجه به رویکردهای متنوع کارکنان در سامانه بازی گونگی، جهت بررسی میزان اثربخشی آنها در انتقال دانش کارکنان فعال در حوزه تحقیق و توسعه قوای محرکه (با در نظر گرفتن توانمندسازها و شرایط محیطی، سازمانی و خانوادگی)، در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش با تهیه پرسش نامه علمی و توزیع آن میان کارشناسان فعال در حوزه تحقیق و توسعه کارکنان شرکت ایپکو، ارتباط بین مولفه ها و متغیرهای سامانه بازی گونگی جهت استخراج و توسعه دانش ضمنی در فرآیند مدیریت دانش و توانمندسازی کارکنان حوزه تحقیق و توسعه قوای محرکه در بعدهای سازمانی، محیطی و سازمانی بررسی و مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. در این خصوص نتایج پژوهشها نشان می دهد که پیچیدگی کارکنان حوزه تحقیق و توسعه کارکنان مرکز تحقیقات موتور ایران خودرو در حوزه مدیریت دانش (جهت استخراج و توسعه دانش کسب شده) با سامانه بازیگونگی و با استفاده از تمامی اجزای سامانه یعنی متغیرهای برنامه پاداش، بازیکن محور، عمومی، اجتماعی کننده، دستاوردگرایانه، روح آزاد، خیرخواهانه و خرابکارانه، برای استخراج دانش صورت می پذیرد. در ضمن نتایج پژوهش نشان داد که در شرکت ایپکو متغیرها و مولفه های برنامه پاداش، بازیکن محور، روح آزاد و خیرخواهانه جهت پیاده سازی مدیریت دانش بر بعد محیطی تاثیرگذار است. باتوجه به نتایج بدست آمده برای کاررشناسان تحقیق و توسعه قوای محرکه در این خصوص پیشنهاد میگردد تمامی متغیرهای سامانه بازیگونگی در فرآیندها، فناوری ها و نرم افزارها جهت پیاده سازی نظام مدیریت دانش لحاظ گردیده، تا فرد شاغل در حوزه تحقیق و توسعه قوای محرکه، فراخور نیاز خود نسبت به استفاده از آن و به اشتراک گذاری دانش خود، ترغیب گردد.

نویسندگان

سید محمود هاشمی

استادیار، گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

علی مشیری موحد

دانشجوی دکترا، دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران

احسان ساده

دانشیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران