جایگاه ایران در برخی از مهمترین کنوانسیون های بین المللی حوزه محیط زیست آبی

نگاهی به بحران های زیست محیطی بخصوص بحران آب، آسیب های جبران ناپذیر دریاچه ارومیه، دریای خزر و خلیج فارس، اهمیت این حوزه را برای حقوقدانان صد چندان نموده است تا بدانجا که به نظر می رسد بعد از پاندمی عظیم کرونا و جنگ های منطقه ای پیش رو، بحران آب از بزرگترین چالش های حقوق بین الملل تلقی گردد. در این خصوص لازم است در قالب یک پژوهش مجزا به بررسی برخی از مهمترین کنوانسیون های موجود در حوزه ی آب که دولت ایران بدانها پیوسته پرداخته شود، تا گستره ی الزامات اجرایی ایران در حوزه ی بین الملل واکاوی گردند. کنوانسیون سازمان بین المللی آب نگاری، کنوانسیون آلودگی دریایی ناشی از اکتشافات و استخراج از فلات قاره، پروتکل حمایت از محیط زیست دریایی در برابر منابع آلودگی مستقر در خشکی، کنوانسیون بین المللی نجات دریایی، کنوانسیون بین المللی مداخله در دریای آزاد در صورت بروز سوانح آلودگی نفتی، پروتکل مداخله در دریاهای آزاد در صورت بروز آلودگی غیر نفتی، کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریایی (کنوانسیون لندن) به عنوان برخی از مهمترین کنوانسیون های موجود در حوزه ی اکو زیست دریایی هستند که در این پژوهش مورد بررسی و تحلیل قرار خواهند گرفت.

کلیدواژه ها:

بحران زیست محیطی ، حقوق بین الملل ، محیط زیست آب و دریاها ، کنوانسیون های بین الملل.