نقش مادر در تربیت دینی فرزندان با تاکید بر مراحل پیش از تولد و پس از آن

تربیت فرزند به‎عنوان مهمترین نقش والدین در آیات و روایات اسلامی مورد تاکید قرار گرفته است. در بیشتر نظریههای رشد شخصیت، مادر به‎عنوان فرد تاثیرگذار بر تربیت و رشد شخصیت کودک معرفی شده است. یکی از ساحتهای تربیت، تربیت دینی است که دارای زمینهها و عوامل متعددی است و در این میان مادر  نقش والایی دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش مادر در تربیت دینی فرزندان است. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی با تحلیل مراحل پیش از تولد و پس از تولد است. براساس نتایج به دست آمده مادر به دو صورت در تربیت فرزند نقش دارد: الف) پیش از تولد: مادر با اصلاح و تقویت شناختها، عواطف و رفتارهای خود در راستای تربیت دینی، زمینه ایجاد چنین تربیتی را فراهم میآورد؛ ب) پس از تولد: در این دوران مادر با تقویت روحیه دینی فرزندان در انجام واجبات و ترک محرمات (الگوی عبادی)، دوری از رذائل اخلاقی (الگوی اخلاقی)، آموزش آداب اسلامی (الگوی آموزشی)، پرورش دینداری (الگوی پرورشی) و یادگیری از طریق مشاهده رفتار (فرزند از طریق مشاهده رفتار الگویی مادر از او تقلید میکند و رفتار خود را در امور دینی با وی منطبق میسازد) در تربیت دینی فرزندان نقش بسزایی ایفا میکند.

کلیدواژه ها:

تربیت ، مادر ، تربیت دینی ، پیش از تولد ، پس از تولد