عوامل موثر بر تاب آوری سازمانی

سازمان ها نقشی کلیدی در جامعه بازی می کنند. آنها مسیولیت مدیریت، نگهداری و عملیات زیرساخت ها را داشته، اقتصاد را توسعهداده، و کالاها و خدمات اساسی و ضروری را برای جامعه فراهم می کنند. توانایی سازمان های کلیدی در تداوم عملکرد در زمان مواجههبا بحران ها، تاثیر قابل توجهی بر مدت زمانی که خدمات ضروری در دسترس جامعه نیستند، و دوره آسیب و بازیابی اجتماع از یکبحران خواهد داشت . امروزه سازمانها با چالشهای زیادی روبهرو هستند و توانایی تابآوری سازمان برای مقابله با تغییرات سازمانی ویا مشکلات بوجود آمده در سازمان از انحلال سازمان جلوگیری می کند .سازمان ها با خدمات ضروری که در زمان های بحران ارائه می کنند، نقش بسیار مهمی در سرعت بازگشت کارکنان به شرایط عادیسازمان ایفا می کنند. از این رو تاب آوری سازمانی به معنای ظرفیت سازمان در پیش بینی بحران، کاهش اثرات و مقاومت در برابر آسیبهای آن، پاسخ و واکنش مناسب، اخیرا تبدیل به یک موضوع مهم در تحقیقات سازمانی شده است.تحقیقات نشان داده اند که اگر سازمان ها نتوانند در برابر چالش ها و بحران ها دوام بیاورند، جوامع نیز نخواهند توانست در برابر بحرانها مقاومت کنند . از این رو تاب آوری سازمان ها در برابر چالش ها و بحران ها امری بسیار مهم و حیاتی است، که اخیرا محققان زیادیرا به خود مشغول ساخته است. در واقع این محققان می کوشند با بررسی موضوع تاب آوری سازمان ها، به راهکارهایی دست یابند کهعلاوه بر سازمان ها، به جوامع، اقتصادها، و کشورها کمک کند تا در برابر بحران ها و چالش ها تاب آور بوده و بتوانند بقای خود راتضمین نمایند .در این راستا، این مقاله می کوشد، با شناسایی ویژگی های افراد تاب آور و شیوه های افزایش تاب آوری، موانع سازمان ها در ارتقایسطح تاب آوری را بررسی نماید و نهایتا عوامل موثر بر تاب آوری درسازمانها را تشریح نماید.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، افراد تاب آور ، مقیاس ها ، دیدگاه ها