بررسی تاثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر مهارت اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

خودتنظمی، همواره به عنوان یکی از موضوعات مطرح در حوزه مدیریت آموزشی شناخته می شود که توجهات بسیاری را نیز به خود جلب کرده است. در اینراستا، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی راهبردهای خودتنظیمی بر مهارت اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ششم ابتدائی شهرستان رودسرانجام گرفت. روش تحقیق شبه آزمایشی بوده و بر مبنای طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری مشتمل بر ۸۷۳ نفر ازدانش آموزان دختر ششم ابتدائی شهرستان رودسر بوده که از بین آنها تعداد ۴۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامههای پیشرفت تحصیلی عبدخدای (۱۳۸۷) و مهارت اجتماعی ایندربیتزن و فوستر (۱۹۹۲) بود که پیش از توزیع روایی و پایایی آن به ترتیب با استفاده از روشروایی محتوی و ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تایید قرار گرفت. جهت انجام پژوهش، تعداد ۴۰ دانش آموزش در دو گروه ۲۰ نفری مجزا تحت عنوانگروه کنترل و گروه آزمایش مورد بررسی قرار گرفتند و برای هر دو گروه پیش آزمون برگزار شد و پس از آموزش بسته راهبرهای خودتنظیمی در ۸ جلسه،مجددا از گروه ها آزمون گرفته شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که، آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی و مهارت اجتماعی دانشآموزان تاثیر دارد . در نهایت پیشنهاداتی کاربردی برای نظامهای آموزشی و آموزگاران ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

راهبردهای خودتنظیمی ، پیشرفت تحصیلی ، مهارت اجتماعی ، دانش آموزان