تاثیر بدبینی سازمانی بر انزوای خود خواسته کارکنان

فلسفه وجودی هر سازمان به نیروی انسانی آن وابسته است منابع انسانی نقش محوری در تحول سازمان را دارد و تحولات عظیم سازمانیاز توانمندی های نامحدود فکری این عامل سرچشمه می گیرد . توجه به منابع انسانی پدیدهای است که در دو دهه اخیر توسعه فراوانیافته است. پارادایم ها و چهارچوب های فکری جدید و دگرگونی های عمیقی که در حوزه و عرصه منابع انسانی پدید آمده، راه را برای بهره-وری بیشتر از توان و تخصص کارکنان سازمانها هموار کرده است. نگرش سازمان ها نسبت به نیروی کار دگرگون شده و از آن بهعنوان (سرمایه های هوشمند) و یا (دارایی و منابع پر ارزش) یاد می کنند . یکی از مسائلی که سازمانها با آن مواجه هستند، پدیده ی بدبینیسازمانی می باشد که علاوه بر اینکه باعث می شود که مشارکت کارمندان در تصمیم گیری ها و فعالیت های سازمان کاهش یابد و بهدنبال آن بهره وری کارمندان و گروه های کاری نیز سیر نزولی داشته و میزان اشتباهات بیشتر گردد، باعث انزوای خودخواسته کارکنان نیزمی گردد.در نتیجه بررسی عوامل موثر در این زمینه در جهت بهبود عملکرد بهتر سازمان از ضروریات امروزه سازمانها می باشد.سیاست های سازمانی و قربانی شدن کارمندان در محل کار، از عوامل استرس زای اجتماعی هستند که پیامدهای قابل توجهی بر سلامتکارکنان بر جای می گذارند .بدبینی با پیامدهای منفی مختلفی برای کارکنان همچون اضطراب، نفرت، و حتی احساس شرمندگی هنگام فکر کردن به سازمان راتجربه می کنند.این عواطف و باورهای منفی منجر به انزوای کارکنان و افسردگی آنان می شود .در این پژوهش به بیان مفهوم بدبینی کارکنان در سازمان ، زمبنه های بروز آن و تاثیر این عوامل بر انزوای خود خواسته کارکنان درسازمان ها می پردازیم .

کلیدواژه ها:

بدبینی ، انزوای خود خواسته ، سازمان