اثر میکوریزا بر اجزای رشد و میزان پرولین در گندم تحت شرایط تنش خشکی

یکی از مهمترین تنش های محیطی، تنش خشکی است که می تواند رشد و تولید محصول را محدود سازد. همزیستی گیاهان با قارچ های میکوریزآربوسکولار در خاک های خشک، می تواند روی عملکرد و شاخص های رشدی گیاه مؤثر باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر قارچ های میکوریزآربوسکولار بر اجزای رشد و میزان پرولین گیاه گندم تحت شرایط تنش خشکی می باشد که شامل 24 تیمار، 3تکرار در قالب یک آزمایش فاکتوریل و طرح بلوک های کاملا تصادفی بود. این بررسی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل رقم در 2 سطح رقم پیشگام و رقم الوند و قارچ میکوریز آربسکولار: در چهار سطح شامل بدون قارچ میکوریز، گلوموس اینترارادیسز ،گلوموس فاسیکالاتوم، و گلوموس موسه و تنش رطوبتی در سه سطح شامل رطوبت در حد ظرفیت گلدانی، تنش ملایم رطوبتی 5- بار و تنش شدید رطوبتی 10- بار می باشد. نتایج نشان می دهد که بین ارقام گندم پیشگام و الوند از نظر شاخص سطح برگ ، وزن تر و خشک اندام هوای ، ارتفاع گیاه و میزان پرولین تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد وجود دارد همچنین اختلاف معنی داری بین سطوح قارچ از نظر شاخص سطح برگ ، وزن تر و خشک اندام هوای ، ارتفاع گیاه و میزان پرولین در سطح 5 درصد وجود داشت. سطوح خشکی نیز اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد از نظر شاخص سطح برگ ، وزن تر و خشک اندام هوای ، ارتفاع گیاه و میزان پرولین ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

خشکی ، گندم ، میکوریز