سنجش ارزشیابی مشارکتی در سازمان های دولتی

بطور کلی ارزشیابی مشارکتی، روش شناسی انجام ارزشیابی بعنوان بخشی از فرایند طراحی و اجرای برنامه های توسعه است به گونه ای که مردم بجایپیرامون در مرکز برنامه قرار می گیرند. این امر مستلزم کنش جمعی، انعکاس، بازنگری و ارزیابی انتقادی میزان حصول به اهداف برنامه توسط ذینفعان است.ارزش ارزشیابی زمانی افزایش می یابد که از ان به عنوان فعالیتی در جهت تشویق توسط بیشتر برنامه و مردم دخیل در ان نگریسته شود نه اینکه صرفاتحلیلی تاریخی گذشته مد نظر باشد. پس ارتباط میان گذشته و اینده یکی از فرضیات اولیه ارزشیابی مشارکتی است. رسالت اساسی ارزشیابی مشارکتی بهجای کنترل و تنظیم فعالیتها ، توسعه است و هدف ان تشویق رشد و توسعه طرح ها، برنامه ها و سازمان ها دراینده است. در این ارزشیابی باید افرادی کهمورد ارزشیابی قرار می گیرند، در کار ارزشیابی دخالت کنند. کار این الگو صرفا ارزشیابی نیست بلکه نوعی آموزش است و باعث ارتقای سطح آگاهی افرادمی شود لذا این الگوی ارزشیابی مسیولیت ایجاد دگرگونی در محیط را به خود شرکت کنندگان در برنامه واگذار می کند. در واقع این روش رهیافت انسانگرایی را می آموزد. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی و از نوع کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، ارزشیابی مشارکتی ، اهمیت ، ضرورت